[DoWSR] Dream of WhiteStaR #2 EP2 สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า มนุษย์ (Human)

มนุษย์ (Human)

ความเดิมจากตอนที่แล้ว เจ้าสิ่งมีชีวิตจากอวกาศได้มายังโลก เมื่อมาถึงยังพื้นโลกสิ่งแรกที่มันได้พบคือมนุษย์

มนุษย์ .... สปีชีส์ของสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งที่สามารถพบได้บนโลก....สิ่งมีชีวิตที่มีการปรับตัวจนสามารถเดินได้ด้วยสองเท้าอีกทั้งยังรังสรรค์อารยธรรมพร้อมกับวิวัฒนาการพัฒนาองค์ความรู้ในการเรียนรู้สิ่งต่างๆ จากความอยากรู้อยากเห็นรวมถึงการสร้างสิ่งของใหม่ๆ จากสิ่งต่างๆ รอบตัวอยู่อย่างเสมอ....และหนึ่งในสิ่งที่มนุษย์ได้สร้างขึ้นมาก็คือ ไฟ

"อาร์พิน่า......อาร์พิน่าาา....."  เสียงเรียกจากมนุษย์คนหนึ่ง

เด็กสาวได้หันไปตอบกลับอะไรบางอย่างและได้เดินเท้ามุ่งหน้าไปยังสถานที่บริเวณหลุมลึกพร้อมกับคบเพลิงอันน้อยในมือ 

เหตุการณ์การก่อนหน้าก่อนเกิดการชนของอุกกาบาต

ค่ำคืนอันเงียบสงบท่ามกลางป่าแห่งหนึ่งของหมู่บ้านชนเผ่า อิกไนท์เฟลม หลังจากที่ทุกคนมีความสุขดื่มด่ำกับการทานอาหารในมื้อค่ำและกำลังจะเข้าสู่ที่พักของแต่ละคน ได้มีสาวน้อยคนหนึ่งกำลังนั่งจ้องมองไปยังท้องฟ้าอันกว้างไกลยาวสุดลูกหูลูกตาที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวอันระยิบระยับราวกับว่าพวกมันกำลังเริงระบำหยอกล้อกันท่ามกลางแสงจันทร์ยามราตรีอย่างสนุกสนานในค่ำคืนอันเงียบสงัดนี้อย่างโดดเดี่ยว 

จู่ๆ สาวน้อยคนนี้ เธอก็ได้สังเกตเห็นว่ามีแสงจากดาวดวงหนึ่ง มันค่อยๆสว่างมากขึ้นและมากขึ้น ทั้งยังเคลื่อนตัวเเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆจากบนท้องฟ้าอันห่างไกล...เธอคิดว่ามันคงเป็นเหมือนประกายแสงจากเปลวไฟที่ลุกไหม้บนดวงดาวดวงใหญ่บนท้องนภาในยามรุ่งอรุณ

แต่ทว่าเมื่อเธอจ้องมองดูมันอย่างจริงจังอีกครั้ง แสงไฟจากดาวดวงนั้น มันเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้หมู่บ้านทุกทีและขนาดของมันกลับเริ่มเล็กลง เธอจึงได้ปีนขึ้นไปบนยอดของต้นไม้เพื่อมองดูให้เห็นชัดเจนมากขึ้นว่าสิ่งนั้นคือสิ่งใดและมันจะไปยังที่ใดกัน เธอได้มองตามแสงของดาวดวงนั้นไปจนเกือบลับสายตา แสงจากดวงดาวดวงนั้นก็หายลงไปยังบริเวณป่าที่อยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านมากนัก หลังจากที่ดวงดาวดวงตกลงไปไม่ทันไร เธอก็ได้ยิงเสียงดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วผืนป่าและแรงสั่นสะเทือนนี้ยังเกือบทำให้เธอตกลงจากยอดต้นไม้

" อ๊าาาาา " เธอได้กอดกิ่งต้นไม้ที่เธอปีนขึ้นไปบนยอดอย่างแน่นขนัด

หลังจากเสียงและการสั่นไหวจากดวงดาวได้เงียบสงบลง เธอได้มองไปยังจุดตกของดวงดาวจนแน่ใจ เธอจึงได้ปีนลงมาจากต้นไม้อย่างตื่นเต้นและรีบเข้าไปในกระโจมของเธอพร้อมกับหยิบมีดเล็กที่ทำจากเขี้ยวของสัตว์ป่าและเธอได้จุดคบเพลิงขึ้นหนึ่งอัน เพื่อที่จะมุ่งหน้าไปสำรวจยังจุดตกของดวงดาวดวงนั้น

ก่อนที่เธอกำลังจะออกเดินทาง ได้มีเสียงเรียกชื่อเธอดังขึ้น 

"อาร์พิน่า ! "  เสียงเรียกจากมนุษย์คนหนึ่ง

เมื่อเธอหันกลับไปมอง พบว่าเป็นพี่สาวที่คอยดูแลเธอมาตั้งแต่ที่พ่อแม่ของเธอได้เสียไป

" อาเดน่า ! เดี๋ยวข้ากลับมา "

" เจ้าจะไปที่ใดกัน ! อาร์พิน่านี่มันยามราตรีนิรันดร์ ! เจ้าไม่รู้หรือว่ามันอันตรายแค่ไหนน่ะ !? "

" ข้ารู้.. #>.<# .แต่ไม่ต้องเป็นห่วงข้าน่า..(;p)..ข้าขอไปดูแป๊ปเดียว!" จากนั้นอาร์พิน่าก็วิ่งมุ่งตรงไปยังเป้าหมายทันที

" หยุดนะอาร์พิน่า.!.....อาร์พิน่าาา.!...." อาเดน่าร้องเรียกอาร์พิน่า แต่ก็ไม่ทันการเจ้าน้องสาวตัวแสบของเธอวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วเสียแล้ว

" เฮ้อ....เจ้าเด็กคนนี้นี่ !!! ถ้าข้าจับเจ้ากลับมาได้แล้วละก็น่าดู ! อาร์พิน่าาา.!" 

อาเดน่ามองอย่างคาดคะเนจากทิศทางที่อาร์พิน่าวิ่งไป 

" อาร์พิน่าเจ้าเด็กคนนี้น่าจะต้องวิ่งไปยังบริเวณที่เกิดเสียงดังขึ้นแน่นอน " อาเดน่าคิดได้ดังนั้น 

นางจึงรีบกลับไปที่กระโจมของนางและหยิบมีดสั้นกับธนูล่าสัตว์พร้อมลูกดอกครบครัน เมื่อนางหยิบของจนครบ นางได้จุดคบเพลิงขึ้นอย่างเร่งรีบและได้วิ่งออกตามไปทางที่อาร์พิน่ามุ่งหน้าไปอย่างรวดเร็ว เพราะนางกลัวว่าเสียงที่ดังที่เกิดขึ้นอาจนำพาบางสิ่งที่เป็นอันตรายไปยังบริเวณนั้น แล้วอาร์พิน่าน้องสาวที่นางรักและเป็นห่วงที่สุดยังมุ่งตรงไปยังบริเวณนั้นอีก

" อาร์พิน่า ข้าขอให้เจ้ายังปลอดภัย ยามที่ข้าไปถึงเจ้า 

ข้าขอวิงวอนแด่วิหคอัคคีผู้นำพาแสงสว่างแห่ง

เปลวเพลิงอันอบอุ่นมาสู่เรา 

แม้ในยามราตรีอันแสนยาวนานหรือความหนาวเหน็บอันเป็นนิรันดร์ 

อิกไนท์เฟลม " 

อาเดน่าภาวนาต่อวิหคเพลิงผู้เป็นดั่งเทพสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ที่คอยชี้นำทางแด่ชนเผ่าของนาง

ตัดกลับมาที่สาวน้อยอาร์พิน่าผู้ซุกซน

เด็กสาวตัวน้อยวิ่งเข้ามาในป่ายามวิกาล ความมืดและความเงียบสงัดค่อยๆจางหายไปพร้อมกับแสงไฟที่สว่างขึ้นมา มันคอยทอแสงนำทางจากมืออันน้อยที่คอยถือคบเพลิงอยู่ ป่ายามราตรีมันช่างเงียบเฉียบแม้เพียงการเหยียบกิ่งไม้เล็กๆก็ทำให้เกิดเสียงดังได้

"แกร็ก แกร็ก "  

อาร์พิน่าเดินทางมาตามเส้นทางของแนวที่ดวงดาวได้ตกลงมาด้วยความอยากรู้อยากเห็นบวกกับความตื่นเต้นที่เธอไม่เคยมีมาก่อนกับการสำรวจในครั้งนี้ เธอกระชับคบไฟในมืออีกครั้งและออกวิ่งอย่างไม่รอช้า จนเข้ามาใกล้ถึงบริเวณที่ดวงดาวดวงนั้นตกลงมามากขึ้นเรื่อยๆ 

จนในที่สุด เธอก็มาถึงป่าบริเวณที่ดวงดาวได้ตกลงมา เธอมองสังเกตเห็นป่าและหินบริเวณโดยรอบต่างกระจัดกระจายกลายเป็นหลุมลึกขนาดใหญ่ เธอค่อยๆเดินเข้าไปยังบริเวณใกล้ๆกับปากหลุมลึกนั้นอย่างระมัดระวังทีละเล็กละน้อย 

จนกระทั่ง เธอมาถึง ณ ใจกลางของหลุมลึก เธอได้มองดูหลุมอยู่สักพัก เธอสังเกตเห็นว่าบริเวณใจกลางหลุมลึกนั้นมีแสงสะท้อนแวววับของวัตถุอย่างหนึ่ง มันเป็น หินสีดำ รูปทรงกลมขนาดเท่าลูกปัด เงางามสะดุดตามาก ด้วยความสนใจเธอจึงตัดสินใจก้มตัวลงไปเพื่อที่สัมผัสกับเจ้าหินสีดำที่แปลกตาก้อนนี้ และแล้วก็เกิดเหตุการณ์แปลกประหลาดเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน

ทันใดนั้นเอง...................

To be Continued...

สามารถติดตามข้อมูลข่าวสารอัฟเดทและทริคการเล่นได้ที่ https://whitestargamer.blogspot.com
หรือที่แฟนเพจ https://facebook.com/Whitestar 
YouTube: https://www.youtube.com/channel/UCsDZgcn56TT0wkb_BOyWxxA